හිතයි මොළෙයි

හිත: බෑ මට තවත්.. මේක මහ දුකක්...
මොළය: ඈයි මොකද වෙලා තියෙන්නෙ?
හිත: අනේ මන්දා හිතලා වෑඩකුත් නෑ..ඒත් නොහිතත් බෑ..
             බලන් ඉන්නත් බෑ.. බලා නොයිදත් බෑ..
මොළය: ආ ඒකද මේ..?
හිත: කියන්න මන් මොනාද කරන්න ඕන..?
මොළය: දෙයක් තියෙනවා කරනවා නම් ඉතින්..
හිත: කියන්නකෝ.. දෑන්නම් ඕන එකක්.
මොළය: ඕනම එකක්ද? ඒනම් ඉතින් අමතක කරලා දාන්නකො.. හි හි..

                 

හිත: හරි වෑඩක් කියලා හිනා වෙන්නේ. ඕන්නෑ..
මොළය: හා හා අහන්නකො එහෙනම්..
හිත: කියන්න ඉතින්
මොළය: එයා ඒවි කියලා හිතෙනවද කවද හරි?
හිත: අනේ මන්දා එයා නම් හෑරෙන්නෑලු නේ මොනවා උනත්..
මොළය: ඉතින්?
හිත: ඉතින් මටත් හෑරෙන්න දුකයි..
මොළය: ඈයි?
හිත: එහෙම තමයි..
මොළය: අහලා තිනවද මෙහෙම එකක්;;? දෙන්න ඒත් දෙන තරමට බලාපොරොත්තු වෙන්න එපා කියලා..
හිත: ඔව් ඔව් එදවස් වල අහලා තිබ්බා ඔහොම එකක්..
මොළය:හිතුවෙ නෑද්ද ඒක ගෑන ටිකක්?
හිත: නෑ..
මොළය: හිතන්න ටිකක් ඒ ගෑන.. දෙන්න ඒත් දෙන තරමට බලාපොරොත්තු වෙන්න එපා..
හිත: හ්ම්..
මොළය: හ්ම් නෙමේ.. තේරෙනවද කියන එක..?
හිත: .......
මොළය: මොකො ඒපාර සද්දයක් නෑත්තේ?
                   අහන්න ළමයෝ..
                  එයා එන්නෙත් නෑත්තන් ඔයාට ඒ ගෑන නොහිතා ඉන්නත් බෑරිනම්..
                  කමක් නෑ ඔයා හිතන්න එයා ගෑන ඒත් එයාගෙන් කිසි දෙයක් බලාපොරොත්තු වෙන්න එපා..
                  එයත් ඔයා ගෑන හිතයි කියලා බලාපොරොත්තු වෙන්න එපා..
                  ඔයා ඔයාගේ පාඩුවෙ එයා ගෑන හිතන්න.. හීන මවන්න..
                  ඒත් කවදාවත් එයා ඒ හීනවලට පන දෙන්න ඕන කියලා හිතන්න එපා..
 හිත: ඉතින් එතකොට මගේ දුක අඩු වෙනවද?
මොළය: ඈයි නෑද්ද?
හිත: ඒ කොහොමද?
මොළය: එයා ගෑන හිතන එක ඔයාට දුකක්ද? එයාව පතන එක ඔයාට දුකක් ද?
හිත: අනේ නෑ.. කීයටවත් නෑ..
මොළය: ඒකනේ.. ඔයා දුක් වෙන්නෙ ඔයා කරන කියන දෙවල් ගෑන නෙමේ..
                    ඔයා දුක් වෙන්නෙ එයා කරන කියන දේවල් ගෑන.. එහෙම නේ?
                    ඔයා කරන කියන දේවල් වලට එයාගෙන් ලෑබෙන ප්‍රතිචාරය ගෑන.. නේද..?
හිත: ඔව් ඈත්ත ඒකනම්...
මොළය: ඉතින් එයා කරන කියන දේවල් ගෑන හිතන්නෑතුව ඔයා ඔයාට හිතෙන දේ විතරක් හිතනවනම් දුකක් නෑ නේද?
 හිත: හ්ම්..
මොළය: ඒක තමා කිවුවෙ දෙන්න ඒත් දෙන තරමට බලාපොරොත්තු වෙන්න එපා කියලා.. තේරුනාද?
හිත:මන් හිතන්නෙ මට තේරීගෙන යනවා..
මොළය: හ්ම්.. එනම් කියන්න දෑන් මොනාද තේරීගෙන යන්නෙ කියලා ?              
හිත: හරි හරි ඔයා කියපු දේ තමා ඉතින්.. තව ටිකක් මන් හිතන්නම්..
              ඔයා කියපු දේ මට ගොඩක් වටිනවා.. ගොඩක් පින් ඒවගෙ අදසක් මට දුන්නට..
මොළය: හ්ම්.. හිතන්න හිතල හෑදෙන්න..


  හිත: හ්ම්.. ඔව් මන් දෙනවා
              ඒත් බලපොරොත්තු වෙන්නෙ නෑ..
              හිතට සහනයක් ඒක..
               ඈත්තටම..          
මොළය: ආහ්.. තේරුම් ගත්තනම් ඉතින් ඒ ඈති...
              එහෙනම් මන් ගියා..මට වෙන වෑඩ තියෙනවා..

හිත: හා හා..
      මන් නොහිතපු පෑත්තක් ඒක..
     ගොඩක් ස්තුතියි ඔයාට..
       ආයිමත් ඔයාට මාව හම්බ වෙනකොට මන් හෑදිලා ඉදිවී හොදේ..
මොළය: අන්න හරි එච්චරයි වෙන්නෝන..
              එහෙනම් මන් ගියා
                සුබ අනගතයක්... !!!

ඔව් ඒක වෑරෑද්දක්.....!

උදේ ඉදල මොලයට එක එක ඒවා පටවලා තරමක් දුරට සන්තෘප්ත කරගෙන පාරට බෑස්සේ ඉක්මනට ගෙදර ගිහින් ටිකක් නිදාගෙන ඒ ඔක්කොම ගෑඹුරු මතකෙට යවා ගන්න හිතා ගෙන.ටිකක් වෙලා බලන් ඉදලා ආපු බස් එකේ සෙනගත් පිරිලා.කොහොමහරි ටික දුරක් යනකොට යන්තන් seat එකක් හම්බ උනා.කකුල් දෙකේ රිදිල්ලයි බෑග් එකේ බරයි ටිකක් මග ඈරුනා.ඊට පස්සෙ ඉතින් කරන්න දේකුත් නෑති නිසා ජනේලෙන් එහා බලාගෙන හිටියා.ටවුන් එකේ බස් එක නෑවෑත්තුවා.ඒ ලග තිබ්බ රෙකෝඩ් බාර් එකක් ලස්සන සින්දුවක මෙලඩි එකක් ඈහුනා.සින්දුව මොකද්ද කියලා අහගන්න ඕනා නිසා අනේ බස් එක දෑන්ම යන්න එපා එපා කිය කිය හිතුවා.ටෙලිපති පාරක් ගිහින්ද කොහෙද ඩ්‍රයිවර් අන්කලුත් නවත්තගෙන හිටියා.
                                           "වෙන මලක සුවදක් මට එයි ඔබෙන්
                                           මන් කොහොම හිත දෙන්නේ මගේ හිත බයෙන්"

අනේ මන්දා අහුනේ ඒ ටික විතරයි ඒ ටිකම හිතට ගොඩක් වද දෙන්න ගත්තා.ඒ ඔයා ගෑන මතක් වෙලා නෙමේ. ඒ අක්කි ගෑන මතක් වෙලා.හරි ලස්සනට ඒ අක්කි හදා ගත්තු කතාවට අතුරු කතාවක් එකතු වෙලා.ඈයි එහෙම උනේ? ඒ කතාව හරි ලස්සනයි පිලිවෙලයි කියලා දෑන දෑනම තමයි ඒ අතුරු කතාව එකතු වුනේ.මොනවා උනත් දන්නවා ඔයානම් ඒ කතාව මෑදට වෙන වෙන කතා එකතු කරගන්නේ නෑ කියලා.ඒත් ලොකු වෑරෑද්දක් කලා කියල හිතෙන්නේ එහෙම දේකට අනුබලයක් හරි දීපු එක ගෑන,දීපු එකම නෙමේ තාමත් දෙන එක ගෑන.අනේ මන්දා වෑරදි කියලා දෑන දෑනත් වෑරෑද්ද හදාගන්න බෑරි එකනම් හරිම පුදුමයි.ඒ අක්කිට දුකක් දීල ඔයාව ගෙන්න ගන්න ඕනත් නෑ.ඔයා එහෙම එන්නෙ නෑ කියලත් දන්නවා.ඉතින් එහෙමයි කියලා නවතින්න හිතෙන්නෙත්  නෑ.අනේ මන්දා මේ මොන විදිහේ හෑගීමක්ද කියලා..

ඔයා අක්කි එක්ක සතුටින්නේ කියලා වෙලාවකට සතුටුයි තමා.ඒත් හෑමවෙලේම එහෙම සතුටු වෙන්න තරම් මේ හිත දියුණු කරල නෑ.Don't give up miracles happen කියලා හිතලා බලාපොරොත්තු තියාගන්නත් බෑ.මොකද miracle එකක් උනත් එතනදි ඔයාට හරි අක්කිට හරි දුක් වෙන්න වෙනවනේ.ඉතින් එහෙම miracle එකකින් හිනාවෙන්න හිතන්නෙනම් නෑ කවදාවත්ම.ඉතින් හොදම දේ තනියම දුක් වෙලා තනියම මේ දුක අමතක කරන එක තමා.ඔව්.. අඩුම ඈස් ගානකට කදුලු එන්නේ එතකොට විතරයි.තමන් ලස්සනට හදගන්න යන ජීවිතේ වෙන කෙනෙක් ඈවිත් අවුල් කරනවට කිසිම කෙල්ලෙක් කෑමති නෑ.ඒක් හමෝටම පොදු දෙයක්නේ.දෑනුවත්ව හරි නොදෑනුවත්ව හරි ලොකු වෑරෑද්දක් වෙන්න ගියේ.ඈත්තටම වෑරෑද්දකට වඩා ඒක පවක්.ඉතින් ඔයා හෑමදාම සතුටින් ඉන්න ඒ අක්කි එක්ක.හෑරෙන්න උනොත් නවතිනවා කියලා කිව්වට නවතින්නවත් හෑරෙන්න වෙන්න එපා ඔයාට.ටිකක් කල් දෙන්න..මේ අතුරු කතාව අයින් කරගන්නම් කොහොම හරි ඒ අක්කි නිසා.ඔයාගෙන් ගොඩක් දුරක ගිහින් ඉන්න ඒ අක්කි නිසා.මේ කිසිම දෙයක් දන්නේ නෑති ඒ අක්කි නිසා..

"බහින්නෑ බහින්නෑ යන් යන්"

කොන්දා අන්කල් කෑගහනකොට තමා කොහෙද මන්දා ලෝකෙක ඉදලා පියවි සිහියට ආවේ.වට පිට බෑලුවම දෑකලා පුරුදු ගතියක් තිබ්බා.ආහ්.. ඒ බහින හෝල්ට් එකනේ.ඒකත් මිස් උනා.දෑන් ඉතින් කලබල වෙලාබස් එකෙන පනින්නත් බෑනේ.හිමින් සෑරේ නගිට්ටා ඊලග හෝල්ට් එකෙන්ම් බහිනවා කියලා හිතාගෙන. ඉතින් ඒ බෑහෑලා පයින් එන ගමන් මෙහෙමත් හිතුනා.
                             
"ගමනාන්තය තමන්ගේ නිවහන නොවන වාහනේකට නෑග්ගොත්
ඒ නිසා කලින් බහින්න වෙනවා කියලත් දන්නවානම්
ඒත් හීන මව මව හිටියොත්
තමන්වත් දන්නේ නති තෑනකින් බෑහෑලා
තනියම ආපස්සට එන්න වෙන්නේත් තමන්ටමයි"

ආහ්..!

ඔයා හරිම සෑරයි කියලා ඔයාම කිව්වා
ඒ බවනම් මුල්ම දවසේ මන් දෑන ගත්තා
ඉලන්දාරියෝ අහන්න මන් මෙහෙම කියනවා
ඒ ගතියට මටනම් හරි ආස හිතෙනවා


ඔයා ඉතින් හදිස්සි වෙලා මටත් කලින්ම
යන්න ගිහින් මන් එනකොට වෙනම දිහාක
එන්න කියන්න බෑරි හින්දා නොකියා හිටියට
දන්නවාද ආසයි මන් ඔයා එනවට


මහවෑලියත් ඔන්න ඔහේ හිමින් ගලනවා
හන්තානත් දුකෙන් වගේ බලන් ඉන්නවා
මන් එන බව දන්නෙ නෑලු එයාල කියනවා
දන්නවනම් ඔයාව මට තියන් ඉන්නවලු


කොහොම කොහොම හරි දෑන් හෑමදේම වෙලානේ
මේ හීනෙන් අවදි වෙන්න මටත් හිතෙන්නේ
ඒත් ඉතින් කොහොමද මන් එහෙම කරන්නේ
මේ දෑන් මම නිදා ගත්තා විතරනේ