****වළාකුලු බැම්ම **** (06)

අක්කා ගැන මට එහෙම අමුත්තක් දැනුනත් ඒක ටික දවසකට අමතක වෙලා ගියා මට තිබ්බ වැඩත් එක්කම.මන් හොදට වැඩ ටික කරගෙන ගියා.විභාග තියෙන දවස් වල මායි නිශානි එයාලගේ ගෙදර ගිහින් පාඩම් කලා.නිශානිගේ උදව්වෙන් අකවුන්ටින් පන්තියක් හම්බ උනා විතරක් නෙමේ මන් ඉගෙන ගන්න ගොඩක් උනන්දු වෙන බව දැකපු නිශානිගේ අම්මයි තාත්තයි අනිත් විශයන් දෙකටත් පන්ති යන්න මට වියදම් කලා.කොහොම හරි දෙවනි අවුරුද්දෙ මැද වාර විභාගෙන් මටයි නිශානිටයි හොදම ලකුණු තිබ්බා.නිශානිගේ ගෙදර අයටත් ගොඩාක් සතුටු උනා එදානම්.එයාලා මට කිව්වා,
"ඔයා නැත්තන් මේ ළමයා තාම පිස්සු නට නට ඉදිවි" කියලා.
විභාගේ ඉවර වෙලා මන් අවුරුද්දකට විතර පස්සෙ ගෙදර ගියා.මන් හිටපු දවස් වලට වඩා අපේ ගේ ජරා වාස වෙලා තිබ්බා.අක්කා මට හොදට වියදම් කරන්න සල්ලි දෙන හින්ද මන් මෙහෙම දෙයක් බලාපොරොත්තු උනේම නෑ.මන් ගෙදර යද්දි හිටියේ අම්මා විතරයි..
"අම්මේ"
මන් එහෙම කියාගෙනම කුස්සියට ගියේ ඒ අම්මගේ සුපුරුදු තැන හින්දා.මොකද වැඩක් තිබ්බත් නැතත් අම්ම හුග වෙලාවට ඉන්නේ කුස්සියේ.මාව දක්ක ගමන් අම්ම පුදුම උනා.ඒවගේම අම්ම බයත් උනා.
"පොඩ්ඩියේ ඇයි මේ හදිස්සියේ?"
අම්ම එහෙම ඇහුවේ වචන පැටලි පැටලි.ඇත්තටම මන් කිසිසේත්ම බලාපොරොත්තු උනෙ නැති දෙයක් බලාපොරොත්තු උනෙ නැති විදිහට අහද්දි මටත් ලොකු අමුත්තක් දනුනා.කාලෙකට පස්සෙ ආපු මාව තුරුල් කරගෙන ටිකක් ඔලුව අතගාන්න එහෙම පුරුද්දක් අපේ අම්මගේ ආදරේ තිබ්බෙ නෑ.ඒත් නිශානිගේ අම්මාට නම් නිශානි ඉස්කෝලෙ ඇරිලා ගෙදර එන වෙලාවට ගෙදර හිටියොත් 'කොමද පැටියො' කියලා ඔලුව ඉබින පුරුද්දක් තිබ්බා.හ්ම්..මට අම්මලා දෙන්නෙක්ගේ ආදරේ සන්සන්දනය කරන්න ඕන උනේ නෑ.ඒත් හිතට අඩුවක් කියන දේ දැනෙද්දි නොදැනුවත්ම ඒවගේ දේවල් වෙනවා.

 

 

"ඇයි අම්මේ හදිස්සියක් නෑ.අද ඉදන් ඉස්කෝලෙ නිවාඩු මාසයක්"

"ඒ කියන්නේ ඒ මාසෙටම ඔයා මෙහෙ ඉන්නවද පොඩ්ඩියේ?"

"ඔව් අම්මේ ඇයි?"

අම්මා මගෙන් මොකද්ද හන්ගනවා වගේ මට දැනුනා.

"අම්මේ කෝ අක්කා.මෙහෙ නෙමේද මහන්නේ?"

"ම්ම්... මේ.. අක්කා.. මේ.. නෑ...ඔව්... නෑ නෑ අක්කා දැන් ගාර්මන්ට් එකකට යනවනේ.එනකොට රෑ වෙනවා.මේ දවස් වල නයිට් වැටිලලු"

"ආ..."

එහෙම කියලා මන් මගේ ඇද තිබ්බ තැනට ගියා.'ඇයි අම්මා එහෙම හැසිරුනේ.ඇයි අක්ක ගැන ඇහුවම නිකන් ගොත ගැහුවේ.මොකද්ද මෙයාල මට හන්ගන්නේ.අක්කා තාම මහනවද?ඒත් එහෙම පාටක් පේන්න නෑ.අඩුම ගානේ එක නූල් පොටක්වත් ගේ හරියේ පේන්න තිබ්බෙ නෑ.ඇත්තටම මොකද්ද මෙතන වෙන්නේ..අක්කගෙන්මයි මේ හැමදේම දැනගන්න වෙන්නේ.බලමුකො හදිස්සි වෙන්නැතුව.'එහෙම හිත හිත මන් ගියා නාගන්න.

එදා මන් ගෙදර ගියාට සතියක් යනකන්ම මට අක්කව හම්බුනේ එක දවසක් උදේ පාන්දර විතරයි.ඒත් දඩි බිඩියේ කොහෙද යන්න ලෑස්තිවෙන ගමන්.මන් කතා කරන්න හැදුවම පොඩ්ඩියේ අපි රෑට කතා කරමු කියලා යන්න ගියා.ඒ දවස් ටිකේ අම්මා මා එක්ක වැඩිය කතා කලෙත් නෑ.හුගක් වෙලාවට මග ඇරියා මාව.ලොකු පාලුවක් තනිකමක් දැනෙන්න ගත්තා.එහෙම වෙලාවට මන් නිශානිත් එක්ක කරපු පිස්සු වැඩ ගැන මතක් කර කර හිනා වුනා.

නිශානිලාගේ ගෙවල් තිබ්බේ බොරැල්ලේ ගෝතමී පාරේ.ඉතින් ඉස්කෝලේ ඉවරවෙලා එයා බොරැල්ලට ඇවිත් ආයෙම රුපියල් හතක් දීල තමා ගෝතමී පාර ළගින් බහින්නේ.දවසක් මන් එයත් එක්ක එයාලගේ ගෙදර යන්න හවස බොරැල්ලට ඇවිත් 174 බැස් එකකට නැග්ගා.වැඩිය සෙනගත් හිටපු නැති නිසා කොන්දත් හිනා වීගෙනමයි හිටියේ.නිශානි මටත් එක්කම රුපියල් විස්සෙ කොලයක් දිග් කරලා ගෝතමි රෝඩ් එක ළගට ටිකට් දෙකක් ඉල්ලුවා.

"අයියෝ නන්ගි ඔයාලා මේ පොඩි දුරත් බස් එකේ යනවද පයින් යන්න තිබ්බනේ" කොන්දොස්තර මනමාල හිනාවකුත් දාල එහෙම කිව්වා.

"ඒක තමයි අන්කල් ඔයාල මේ පොඩි දුරට රුපියල් හතක්ම ගන්නවනේ" නිශානිගේ කටට එහෙම උත්තරයක් කොහොම ආවද මන්දන්නෑ.කොන්දා ඔලුවත් කස කස ඉස්සරහට ගියා අපි බහිනකන් ආයෙම පිටිපස්ස බැලුවෙම නෑ.එදා අපි දෙන්නා හිනා වුන තරමක්.තව තව වෙච්ච නැති දේවලුත් මව මව අපි හිනා වුනා.ඇත්තටම නිශානි එක්ක ඉන්න එක මට සතුටක් උනා.

*******************

ගෙදර ගිහින් සති දෙකකුත් උනා.දවසක් හවස සුමනේ අයියා අපේ ගෙදර ආවා.අම්මව හම්බ වෙලා මොකද්ද තෙලක් ඉල්ල ගන්න මැගි ඇන්ටිගේ කකුලේ අමාරුවකට.අම්මා එවෙලේ ගෙදර හිටියේ නෑ.ඉතින් සුමනේ අයියා මට කතා කලා ටිකක් ඇවිදින්න.අම්මත් කඩේට ගිය නිසා සුමනේ අයියත් එක්කම කඩේට ගිහින් ආයෙම අම්ම එක්ක එන්න පුලුවන් නිසා මාත් ගියා.එවෙලේ හවස හයට විතර ඇති වෙලාව.

"ඒක නෙමේ පොඩ්ඩියේ උඹ දැන් හරි හැඩයි නේ බන්"

මන් හිනා වුනා විතරයි.

"කොහොමද පොඩ්ඩියේ උඹේ වැඩ කටයුතු දැන් හොදට කරගෙන යනවා නේද?"

"ඔව් සුමනේ අයියේ හිතුව තරම් අමාරු නෑ වැඩ ටික.පොඩි විශ්වාසයක් තියෙනවා හොදට විභාගෙනම් කරගන්න පුලුවන් වෙයි කියලා."

"අන්න හරි පොඩ්ඩියේ ඔහොම්මම හිතපන්.උඹට වරදින එකක් නෑ."

"බලන්නෝන ඉතින්"

"බලන්න දෙයක් නෑ.ඒකනෙමේ කොහෙද ඉතින් උඹලට උදව්වක් කරන්න ලොක්කි ඉඩ දෙන එකක්යැයි.ඔය හම්බ කරන්නේ දැන් මහ ලොකුවට සල්ලි"

ඒක කියපු විදිහෙන් සුමනේ අයියා ලග මගේ ප්‍රශ්න වලට උත්තර තියෙන බවක් මට දැනුනා.මන් අපේ වේගය ටිකක් අඩු කරා.

"අයියේ මට දෙයක් අහන්නෝන"

                   --------------නැවතත්----------